Yazarken insan ruhunun en karanlık noktalarını hiç bitmeyen bir sabırla eşeliyor, kendi karanlığımızı açıksözlülükle bize gösteriyor. Kurban ve katili aynı açıklık ve mesafeyle anlattığından mıdır bilinmez, romanlarını okurken kendi karanlığımızdan korkmuyor, onunla yüzleşmeyi de öğreniyoruz belki.
http://bianet.org/bianet/diger/123320-konusmayi-22-yasimda-ogrendim-ve-israrla-yazmayi-deniyorum